آواره نخواهد شد / غزلی از مولانا

آن را که منم خرقه، عریان نشود هرگز

وان را که منم چاره ،  بیچاره نخواهد شد

آن را که منم منصب ،  معزول کجا گردد؟

آن خاره که شد گوهر، او خاره نخواهد شد

آن قبله مشتاقان ، ویران نشود هرگز

وان مصحف خاموشان ،  سی پاره نخواهد شد

از اشک شود ساقی ، این دیده من ، لیکن

بی نرگس مخمورش ،  خَمّاره نخواهد شد

بیمار شود عاشق ،  اما بنمی میرد

ماه ار چه که لاغر شد ،  اِستاره نخواهد شد

خاموش کن و چندین ،  غمخواره مشو ، آخر

آن نفس ، که شد عاشق ، اَمّاره نخواهد شد

     ( مولانا  / غزل 610 )

----------------------------------------------------------------------

وزن:      مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)

شعر های مشهور هم وزن :  گر زان که نئی طالب، جوینده شوی با ما ...  /   ای ساقی جان پر کن آن ساغر پیشین را ...  / معشوقه به سامان شد تا باد چنین بادا ...    /  ای دوست شکر خوشتر یا آنکه شکر سازد ...   /  عاشق شده ای ای دل ، سودات مبارک باد ...   / نومید مشو جانا کاومید پدید آمد ...   /  شمس و قمرم آمد، سمع و بصرم آمد ...   /  گر بی دل و بی دستم وز عشق تو پا بستم ...   /  صورتگر نقاشم، هر لحظه بتی سازم ...   /  ای کرده تو مهمانم، در پیش درآ جانم ...   /  ای یار مقامر دل ، پیش آ و دمی کم زن ...   /  من مست و تو دیوانه ، ما را که برد خانه ...   /  من عاشق جانبازم ، از عشق نپرهیزم ...   /  آن کس که تو رادارد، از عیش چه کم دارد ...  /